Nie jest to wypracowanie ze ściągi czy z innych serwisów z "pomocami naukowymi". Myślę, że napisałem krótko i na temat.

" Skawiński był osobą w starszym wieku. Mimo to zawsze chodził wyprostowany i miał postawę żołnierza. Jego niebieskie oczy zawsze wyglądały zza całkowicie siwych włosów.

Skawiński był bardzo mężnym i odważnym mężczyzną. Dowodem tego są jego liczne odznaczenia, które zdobył w wielu powstaniach i wojnach, m.in. w powstaniu listopadowym, wojnie domowej w Hiszpanii, powstaniu na Węgrzech, wojnie secesyjnej i legii francuskiej.

Bohater utworu Sienkiewicza był bardzo pracowitym człowiekiem, o czym świadczy ilość jego zawodów. Był m.in. kopaczem złota w Indiach Wschodnich, poszukiwaczem diamentów w Afryce, współwłaścicielem fabryki cygar w Hawanie, majtkiem na statku, harpunnikiem na Wielorybniku, właścicielem warsztatu kowalskiego w Helenie i farmy w Kaliforni.

Skawiński był dobrą, uczciwą i przyjazną postacią. Bezgranicznie ufał wszystkim ludzion, za co czasem musiał drogo zapłącić.

Jako latarnik był uczciwy, pracowity i bardzo sumiennie wykonywał swoją pracę. Podczas pobytu na wyspie Aspinwall doznał odpoczynku i spokoju, czego przez całe życie mu brakowało. Bardzo tęsknił za swą ojczyzną i rodzinnym domem.

Pewnego dnia wraz z paczką zywności, otrzymał książkę autorstwa Adama Mickiewicza pt. "Pan Tadeusz". Zaczął ją czytać. Już po pierwszych wersach tesktu przypomniał sobie, gdzie jego dom i ziemie. Nie mógł się powstrzymać od płaczu.

Gdy czytał, śnił na jawie. Dzięki lekturze cofnął się wspomnieniami do czasów młodzieńczych, walki o Polskę. Czuł się szczęśliwy i bezpieczny.Wzruszenie było tak silne, że zapomniał zapalić światło, przez co stracił posadę latarnika w Aspinwall.

Według mnie Skawiński jest postacią jak najbardziej pozytywną, mającą ukazać los wielu Polaków przebywających w tamtych czasach na emigracji. Ich tragiczne dzieje i ogromną tęskontę za krajem."